Kometa NEOWISE nad Grądami

Kometa została odkryta 27 marca 2020 roku, a najbliżej Słońca znalazła się na początku lipca br., mijając je w odległości ok. 43 mln km, czyli nawet bliżej aniżeli średnia odległość Merkurego od Słońca. Powinna być dobrze widoczna jeszcze do końca lipca a może i trochę dalej, jeszcze na początku sierpnia.

A jak ją szukać? 

Późnym wieczorem stań zwrócony twarzą w kierunku północno-zachodnim (patrz na Hartowiec), odszukaj najjaśniejszej gwiazdy Capelli, i spójrz w lewo od niej, wysil wzrok ponieważ wbrew temu co piszą w gazetach, jest raczej słabo widoczna. Dopiero ok. północy jej widoczność jest znośna. Na zdjęciu widać ją dużo lepiej aniżeli w rzeczywistości. Czułość matrycy aparatu jest dużo wyższa niż naszej siatkówki oka.

Zdjęcie wykonałem dwa dni temu, 15 lipca, o godzinie 22:30 aparatem Nikon D5300, ogniskowa 62mm, ISO 1600, przysłona f/4.5 a czas ekspozycji 1 sek.

Powodzenia w obserwacji.

PS.

Jeszcze dwa kadry z sesji zdjęciowej z 17 lipca. Niestety duża wilgotność powietrza i podnosząca się mgła, przerwały polowanie na lepsze ujęcia.

I jeszcze trzy ujęcia z tego samego miejsca, w wieczór 18 lipca, na których widoczne są obłoki srebrzyste, czyli chmury mezosferyczne. Obłoki srebrzyste to rodzaj "meteorowego dymu" pochodzącego ze spalania się drobin materii kometarnej w ziemskiej atmosferze, unoszącego się na wysokości 60-85 km nad Ziemią. Na tych cząstkach osiadają mikroskopijne kryształki lodu i rozpraszają resztki światła słonecznego docierającego do nich spoza horyzontu po zachodzie Słońca. Obłoki stworzyły imponujące tło dla pięknie prezentującej się komety NEOWISE.

Ostatnie ujęcie ponad godzinę później. Obłoki już "zgasły", chociaż napewno tam dalej są...